Yadamtsoo Shagdar

Akupunktura to technika leczenia pochodząca z Dalekiego Wschodu i uznawana już od wielu lat przez Światową Organizację Zdrowia. W wielu badaniach udowodniono skuteczność akupunktury w leczeniu wielu chorób, w tym w likwidowaniu bólów różnego pochodzenia. Działanie akupunktury polega głównie na utrzymaniu lub wyrównaniu potencjału energetycznego organizmu poprzez wbijanie igieł w punkty akupunkturowe, inaczej mówiąc przywraca się w ten sposób równowagę energii Qi organizmu. Z punktu widzenia nauki akupunktura aktywuje krążenie, komórki zaczynają pracować intensywniej, uwalniają się toksyny, wolne rodniki, w rezultacie wzmacniając naturalne siły organizmu do regeneracji i prowadząc do wyzdrowienia. Akupunktura pobudza również układ współczulny i przywspółczulny, czyli poprzez ośrodkowy układ nerwowy oddziałuje na różne narządy wewnętrzne człowieka.

Chiropraktyka – dziedzina medycyny niekonwencjonalnej, utożsamiana z kręgarstwem. Rodzaj terapii manualnej opartej na diagnozie, leczeniu oraz zapobieganiu mechanicznym zaburzeniom i dysfunkcjom narządu ruchu. Została stworzona pod koniec XIX w. w Stanach Zjednoczonych przez D.D.Palmera. W szczególności skupiona na manipulacji kręgosłupa. Współcześnie, chiropraktycy w swojej pracy stosują szeroką gamę technik, jak mobilizacje lub manipulacje stawów i tkanek miękkich a także fizyko- i kinezyterapię oraz poradnictwo profilaktyczne.

Jest przeznaczony dla osób z konkretnymi dolegliwościami ze strony układu ruchu, w szczególności w przypadku napięć prowadzących do skrzywienia kręgosłupa i kompresji krążków międzykręgowych, często z tendencją do przemieszczenia bocznego lub przednio- tylnego. Terapeuta stosujący ten masaż może zarządać przyniesienia ze sobą zdjęć kręgosłupa wraz z opisem oraz innych badań, jeżeli uzna to za stosowne. Zadaniem masażu terapeutycznego jest doprowadzenie do rozluźnienia powstałych przykurczy mięśni oraz przez odpowiednią stymulację ruchową przywrócenie odpowiedniej geometrii kręgosłupa i / lub ustawienie względem siebie innych kości szkieletu, jeżeli zachodzi taka potrzeba.

Ziołolecznictwo (fitoterapia, fitofarmakologia) – dział medycyny i farmakologii zajmujący się wytwarzaniem leków ziołowych z naturalnych bądź przetworzonych surowców uzyskiwanych z roślin leczniczych oraz ich stosowaniem w profilaktyce i terapii chorób. Pojęcie to jest również używane dla określenia gałęzi medycyny alternatywnej zajmującej się leczeniem preparatami roślinnymi. Ziołolecznictwo jest skutecznym rodzajem terapii w przypadku chorób przewlekłych, jak i w wielu schorzeniach, takich jak przeziębienia, odczyny alergiczne, stany zapalne śluzówek i skóry. Zioła mają bardzo szerokie zastosowanie w chorobach przemiany materii oraz łagodnych postaciach nerwic i zaburzeń snu.