
Kinesiotaping
Kinesiotaping (plastrowanie dynamiczne) – metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka Dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster. Jest to plaster nie ograniczający ruchów, rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry. Jest odporny na działanie wody i nie powoduje uczuleń.
Znajduje ona zastosowanie w medycynie sportowej w przypadku wystąpienia kontuzji lub przeciążenia. Wykorzystywana jest również w ortopedii i rehabilitacji.
Metoda ta wykorzystuje naturalne procesy samoleczenia organizmu. Ma bezpośrednie oddziaływanie na skórę (receptory bólu, czucia głębokiego) oraz na układ limfatyczny, mięśnie oraz stawy. Równocześnie zmniejsza ból i nienaturalne odczucia skóry poprzez uaktywnienie systemu znieczulenia.
Kinesiotaping jest terapią wspomagającą leczenie wielu schorzeń. Znajduje ona zastosowanie w medycynie sportowej w przypadku wystąpienia kontuzji lub przeciążenia. Wykorzystywana jest również w ortopedii i rehabilitacji . Jest ona sposobem na uśmierzanie bólu w przypadkach leczenia kontuzji stawów i mięśni, drenażu limfatycznym, terapiach pooperacyjnych (gojenie ran, redukcje obrzęków i poprawa wchłaniania się blizn oraz zwłóknień)